AGA Branden
15 april 1941
18-6-76
GROTE BRAND BIJ AGA AMSTERDAM
resultaat;
BRANDMELDING;
31-1-69
Een grote brand op 31 januari 1969 bij AGA Electrozuur aan de Distelweg nét over de pont. De knallen van ontploffende gasflessen waren toen op de Houtmankade heel duidelijk te horen.
foto, André Volkers
De boden van een cilinder ligt nog altijd bij Ineke Bakker in de tuin
De ontplofte gascilinders liggen op straat, de kracht moet heftig geweest zijn.
Op 30 januari 1969 om 23.42 uur een grote uitslaande brand Distelweg 105, loods voor de vulling en
opslag van dissousgasflessen van AGA-Electrozuur.
Oorzaak: onbekend.
Geblust met 10 stralen en 14 waterkanonnen.
De Telegraaf 01-02-1969
Ook de blus boot hielp mee blussen.
Boven; De spectaculaire en gevaarlijke brand in de gasflessenloods van AGA Electrozuur aan de Distelweg op 30 januari 1969
Zierikzeesche nieuwsbode 31-01-1969
Enorme ravage na de hevige brand bij Aga-Electrozuur aan de Distelweg in de afgelopen nacht. ong 1969
Restanten brand AGA, Distelweg 1969
Er waren vele branden in Amsterdam. De meest opvallende branden daartussen waarbij de ‘Jan’ zijn niet geringe bijdrage aan de blussing kon leveren waren:
De spectaculaire en gevaarlijke brand in een gasflessenloods van AGA-Electrozuur aan de Distelweg op 30 januari 1969,
Technische gegevens van de BLUSBOOT JAN
De ‘Jan’ was een z.g. tweeschroefs motorschip, waarbij alles dubbel was uitgevoerd om een optimale bedrijfszekerheid te hebben. Er waren twee motoren, twee pompen en twee schroeven, die zó gekoppeld konden worden dat zowel gevaren als gepompt kon worden, of dat beide motoren voor de voortbeweging of het pompen gebruikt konden worden.
De motoren waren 6 cylinder benzinemotoren van het merk Maybach met een vermogen van 100 PK bij 1800 t.p.m. Het maximum aantal omwentelingen der schroeven bedroeg 350, waarmee een snelheid van 18,5 kilometer per uur kon worden bereikt. De motoren waren dermate krachtig dat het schip jarenlang de krachtigste grachten-ijsbreker in Amsterdam is geweest.
De twee Amag-Hilpertpompen hadden elk een capaciteit van 1600 liter per minuut bij 100 MWK of 3200 liter per minuut bij 50 MWK of 5000 liter per minuut bij 30 MWK. Bij gezamenlijk gebruik kon de ‘Jan’ dus twee keer die hoeveelheden leveren.
Via een verdeelkast op het achterdek kon al dat water verdeeld worden over 6 x 65 mm., 4 x 95 mm. en 2 x 95 mm. schuim, terwijl er nog het opklapbare kanon was met een cacpaciteit van 3200 liter per minuut.
De schuimblusinstallatie aan boord was van het merk ‘Bouillon Freres’ en gaf 8000 liter schuim per minuut. Daartoe werd een voorraad van 2500 kg. schuimvormend middel meegevoerd. Deze schuimblusinstallatie werd op 24 mei 1947 buiten dienst gesteld.
Ook had de ‘Jan’ een rookafzuiginstallatie met een 1,5 PK electromotor aan boord, die 70 kubieke meter per minuut kon verplaatsen. Deze rookafzuiginstallatie, alsmede het rolstraalpijpenstelsel werden op 21 augustus 1962 buiten dienst gesteld.
Voor de verlichting werd gezorgd door een dynamo met afzonderlijke motor, die 220 Volt gelijkstroom leverde. Daarmee werden o.a. een Zeiss-zoeklicht van 2000 Watt en zes looplampen met elk 50 meter snoer bediend.
De benzinevoorraad bedroeg 650 liter, verdeeld over twee tanks.
In 1965 werden de beide Maybach-motoren vervangen door twee dieselmotoren van het type DAF D.S. 575. Deze 6 cylinder motoren met compressor leverden 105 PK bij 1800 t.p.m.
Afmetingen
Opvallend aan de ‘Jan’ waren zijn afmetingen. Het schip was 17 meter lang en 3,75 meter breed. Belangrijk voor deze boot was natuurlijk dat alle grachten en alle bruggen gepasseerd konden worden. Daarom was de diepgang slechts 1,25 meter en het hoogste punt boven de waterlijn slecht 1,40 meter. Om het schip ook de hele lage bruggen te kunnen laten passeren konden het stuurrad, stuurscherm, boeglicht, schoorstenen, baklichten en luchtkokers tot onder de hoogtelijn van het schip worden gebracht.
In een cafe hangt het bord van Electrozuur
Ook in het buitenland was er wel eens brand bij AGA
brand in de AGA fabriek te Floridorf 4-5-1951
W. Vrana overleed een dag naar de brand op 4 mei 1951.
De Brandweerman William Vrana kwam om het leven bij de AGA brand te Steinhof bij Wenen. Hij werd slechts 21 jaar en trad in dienst bij de brandweer op 30 okt. 1950.
De acetyleen flessen van Floridsdorfer AGA Azetylenwerke vlogen in duizenden stukken uiteen. Na de oorlog van 1940-45 was er nooit weer zoveel explosies geweest. Tot in vere omstreken trilde de grond.
4.5.1951: Explosionskatastrophe in Floridsdorf – Heldenhafter Einsatz der Wiener Feuerwehr – Vier Verletzte
Heute vormittag wurde die Wiener Feuerwehr zu einem Brand in den AGA-Sauerstoffwerken in die Donaufelder Straße gerufen. Bereits vor Ankunft der Feuerwehr wurde die Umgebung der Werke durch schwere Detonationen erschüttert. Explodierende Sauerstofflaschen flogen in weitem Bogen. Durch die Luft wirbelten Mauerreste und meterlange Balken des brennenden Dachstuhles. Die Feuerwehr musste “Großbrand” geben und unter Einsatz der Hauptfeuerwachen aus sechs Bezirken begann die Brandbekämpfung. Vier Feuerwehrleute erlitten bei den Löschaktionen Verletzungen
Die Explosionskatastrophe in den Floridsdorfer AGA-Werken nahm keine Rücksicht darauf, daß der jüngste Wiener Feuerwehrmann erst zwei Stunden vorher aus Leoben zurückgekommen war, wo er mit viel Erfolg als rechter Half die Farben der Wiener Berufsfeuerwehr beim Fußballspiel gegen die Leobner Kollegen getragen hatte.
Vrana, als Tischtennischampion der Feuerwehr ebenso populär wie auf dem grünen Rasen, galt alle Zeit als fairer Spieler. Er vertauschte, als die Alarmglocke schlug, die bunte Dreß mit der blauen Uniform und stellte sich im entscheidenden Moment in die vorderste Front. Er wollte keinen Vorteil daraus ziehen, daß er der Jüngste war. Dann explodierte die Stahlflasche, und vierundzwanzig Stunden später zog man in der Prosektur des Unfallkrankenhauses ein weißes Leinentuch über den erkalteten Körper eines toten Feuerwehrmannes.
Der Mutter, die mit dem Bürgermeister hinter dem Sarg ging, können alle feierlichen Ansprachen der Welt den Sohn nicht wiedergeben. Daß die Kameraden auf der allmorgendlichen Fahrt von der Stadlauer Feuerwache an den Donaukanal zum Goethe-Hof hinüberwinkten, ersetzt dem kleinen Buben das fröhliche Lachen des Bruders nicht. Wie eh und je steht er um 7 Uhr früh am Fenster und fragt verständnislos, warum sein Willi nicht mehr kommt.
Der Feuerwehrmann Willhelm Vrana bezog ein Bruttogehalt von 777 Schilling und 50 Groschen. Zuzüglich 50 Schilling steuerfrei Gefahrenzulage. Am gleichen Tag, an dem man ihn zu Grabe trug, erklärte sich die Finanzbehörde bereit, dem Großhändler Berthold Sch. bei einem Passivenstand von nahezu 600.000 Schilling für den Fall eines Ausgleiches mit seinen Gläubigern 200.000 Steuernachlaß zu gewähren. Die Polizeidirektion Wien stellte vor wenigen Tagen fest, daß den Kaufleuten Walter Sch. und Johann G. im Zusammenhang mit den Millionenschiebungen von Kaffee und Zigaretten Devisenvergehen in Höhe von 1,8 Millionen Schilling nachgewiesen worden seien. Der gesprengte Schmugglerring hatte einen Jahresumsatz von 70 Millionen Dollar.
Daß die Rechnung nicht aufgeht, merkt man auch, ohne Wirtschaftsprüfer oder Mathematikprofessor zu sein. Bei 70 Millionen Dollar illegalem Umsatz riskiert man bestenfalls ein paar Monate Gefängnis wegen Übertretung der Devisenbestimmungen.
Der Feuerwehrmann Wilhelm Vrana riskierte sein Leben. Mit 50 Schilling monatlicher Gefahrenzulage war er zweifellos unter seinem Wert bezahlt …
De voorzijde van de Vrede
Vier collega’s die al met pensioen, omdat er jaar, ontmoetten elkaar opnieuw in de buurt van het station in brand Steinhof wijn. Uitkijkend over Wenen en in goed bekeken zou kunnen worden tot na Hainburg hond te zien Berg.
Hoe kan het ook anders wanneer de gesprekken op de dienst ingeschakeld fünfunddreißigjährige, waar het is niet alleen goed, maar had ook slechte tijden. Zo kwam de oproep aan het vijftig jaar geleden in een operatie die dodelijk gewond collega William Vrana.
Een collega van het beroep van brandweerman, niet alleen als een beroep, maar als een roeping gevoeld, verzameld begin van de jaren krantenknipsels over brandweer operaties. Niet een volledig verslag, waarvan de auteur onbekend is voor ons en Wilhelm Vrana zorgen, we willen spelen.
Heizinger
De voorzijde van de Vrede
De brandweerman William V r a n a, van de
hier de vraag zou moeten zijn, was slechts 21 jaar oud, toen de Centraal-Am Hof op 4 Mei 1951 op 9:54 grote wekker bestond. Tegen 16 klok ontplofte op het terrein van de Floridsdorfer Azetylenwerke een stalen fles. Een van de vijfhonderd tot op de dag vloog in de lucht na een kwarts scherven in de compressie-installaties Wasserabschneider een brand, ramp was veroorzaakt, omdat zij Wenen sinds de dagen van de bombardementen de oorlog niet meer meegemaakt.
De stalen fles, die ontplofte tegen 16 klok, zersprang in duizenden brokstukken. Een van hen was Willem Vrana. Hij werd er verwelkomd door zijn kameraden met ernstige verwondingen hoofd bloed uit het inferno van het branden Azetylenfabrik gebracht aan de ambulance. Vierentwintig uur later, hij overleed in het ongeluk ziekenhuis.
Tot dan, Vrana was een van de vele voorbeelden. Een van de leden van de 1150 Wenen professionele brandweerlieden. Alleen de dood rukte hem uit de anonimiteit van het blauwe uniform, achter de dienstverlening, de persoonlijke lot ligt verborgen. Op zijn graf zei een gemeentelijke, directeur van het vuur en de politie. De burgemeester van de Oostenrijkse hoofdstad Wenen wierp de kist na een handvol aarde. Tussen de plechtige toespraken over recht en heldenmoed dat klonk belangrijk woord: “plezier op de voorkant van de vrede.”
De brandweerman William Vrana woonde eenentwintig jaar lang het gemakkelijk leven van een kind Weense werknemers. Goethe-werf is de kleine, schone appartement met hun ouders. Ze waren niet rijk en niet alleen slecht. Wat een stoker in de e-werken verdienen, de vader thuis gebracht. Het varieerde van de zoon na drie jaar nog steeds een Hauptschule college van engineering slotenmaker bezoeken om deze te laten schoon genoeg voor de tabel en uiteindelijk zelfs voor een kleine jongen uit de buurt, de moeder Vrana te worden vastgesteld als die van haar Lot van het tweede kind vorenthielt, die ze zoveel wilde.
William Vrana trad op 30 Oktober 1950 in dienst van de Weense professionele brandweerlieden. Zijn kameraden van hem hield sinds zijn jeugd, zijn versheid en de natuurlijke rust van de halve kind van zijn broer aan het begin van de volwassen mannetjes deed. Als hij op weg van de brand in het station Stadlau te Zille natuurlijk in de Donau-kanaal elke dag met 7 klok op het Goethes vroege yard vorbeifuhr en de open ramen van het kleine stiefbroeder onhandige handen met een goede morgen herüberwinkte, dan grijnsde en dacht dat ze waarschijnlijk ook naar hun jongens thuis , Van wie sommigen wellicht hadden willen worden net zo oud als Wilhelm zelf Vrana
De explosie ramp in de Floridsdorfer AGA werkt dus niet dat de recente Wenen brandweerman tot twee uur eerder uit Leoben kwam terug, waar hij een ontmoeting gehad met veel succes
Großbrand im AGA-Werk Asten. Den Kameraden wurde erst später klar bzw. gesagt, unter welchen gefährlichen Umständen sie die Gasflaschen ins Freie getragen und abgekühlt haben.
1976, 17. September: Brand in der Gasabfüllhalle im AGA – Werk Asten. Durch das rasche Eingreifen der Feuerwehren konnte eine Katastrophe verhindert werden. Die Marktfeuerwehr war mit ihren Fahrzeugen und 20 Mann am Einsatzort.
1967:
- Glashausbrand in Friesach
- Großbrand im AGA Werk in Peggau
De brand in 1915, dat zich in de nacht van 28 november, was het gevolg van kortsluiting in een elektrische draad aan een nieuw gebouw.
De grote brand van 1915
Machine workshop na de brand.
In het midden van de verwoesting na de grote brand van 1915 is het ons onbekend werknemers. Brand teistert de hele machine werkplaats en op de aarden vloer zijn stapels van schroot nadat u het werk. Het licht valt door de schuine slagvast, vaak ten workshops voor. Het gebouw – grote garage – blijven, maar de ramen zijn verdwenen.
In het plafond zijn de overblijfselen van de riemaandrijving, die de machines om te gaan rond kreeg. Lawaai en het risico op ongevallen uit al deze draaiende riemen zijn niet moeilijk voor te stellen.
AGA aanzienlijk uitgebreid tijdens hun eerste jaar op Lidingö en het was constant uit hun garages.
Kleine branden waren gebruikelijk op de AGA op dit moment. Vaak was er geen explosieve gassen, zoals acetyleen gas, wat de oorzaak was.
De brand in 1915, die in de nacht van 28 november plaatsvond, was te wijten aan een kortsluiting in een elektrische lijn naar een nieuw gebouw.
De verwoesting was geweldig. Plaatwerk, gereedschap en machine winkels werden geëgaliseerd bijna tot de grond en grote voorraden van grondstoffen en halffabrikaten werden vernietigd. De laatste was het ergste, omdat ze waren moeilijk te vervangen in het midden van een woedende oorlog.
De medewerkers van de workshops plus de buitengewone arbeid worstelde met de wederopbouw – in de meeste ongeveer 400 man. Ze slaagden erin om de hele operatie op voorlopige basis vlak voor de kerst te krijgen, en geen contractuele leveringen werden uitgesteld.
In Stockholm’s Daily is een New Year’s Eve 1915 verbaasd snelle wederopbouw van AGA: “… het heeft uitgevoerd een activiteit zo intens dat men zou zoeken vergelijkingen in grote industriële land over de Atlantische Oceaan te krijgen om iets dergelijks te vinden.”
Na 1915 opgericht AGA brandweer op het onroerend goed met een eigen brandweerwagen. Ze durfden geen vertrouwen in de Stockholm brandweer, die moeilijkheden te krijgen over de drijvende brug naar het eiland had.
Helene Brake en Nina Enstrom
Explosie en brand in een fabriek vier mensen raakten gewond
door de explosie en brand zich gisteren in het bedrijf
AGA Argentinie in de Pilar Industrial Park
Grote AGA brand bij Malmö
Het verhaal van Edward, hij staat naast zijn vrachtwagen
Zijn auto is geladen met vermoedelijk 40 cilinders acetyleen, totaal gewicht 3200 kg, let op de cilinders die boven de bak uitkomen;
Het was ongeveer tien ’s nachts toen de dansvloer plots werd opgeschrikt door een reeks explosies in de buurt. Bij Malmöhus brandde de hemel rood van vuur, het was iets dat in brand stond. Grote brandende projectielen vlogen door de lucht.
Het was de Aga Faxius die brandde en er werden op 15 augustus 1934 verschillende brandweren opgeroepen.
In ongeveer drie uur explodeerden er 250 cilinders, de een na de ander, en sommigen gingen af als raketten. Eén sloeg gevaarlijk dicht bij het kasteel in, een andere tuimelde neer op Suellsbron. Een afstand van wel 800 meter. Vandaag de dag kunt u genieten van de overblijfselen van één van deze gasflessen die ze hebben opgeslagen bij de brandweerkazerne op Queen Street.
De fabriek produceerde acetyleen. Er was een complete chaos in het gebied rond de fabriek, de mensen waren bang, auto’s crashten. Explosiegevaar was meer dan dreigend toen de helden van de brandweer hun werk deden. De Malmö Brandweer heeft hard gewerkt en de Limhamn collega’s waren op volle sterkte. De fabriek werd volledig verwoest. Na twee uur hadden ze het vuur gedoofd. Vensters in het hele gebied werden verpletterd door de schokgolven. Je zag het vuur tot in Höllviken.
Het explosiegevaar was meer dan dreigend: Eer voor de helden van de brandweer die hun werk deden Het weinige dat overbleef van de fabriek werd met de grond gelijkgemaakt en in plaats daarvan bouwde men een nieuwe fabriek op de West Coast Road.
Maar Edward en zijn auto dan?
Zijn auto stond te dicht bij de fabriek.
Een briefje van zijn kinderen. Edward leefde nog lang en gelukkig.
LINK SITE ORGINEEL http://malmohus.wordpress.com
Het Vaderland 17-8-1934
vanaf 11-05-2013